Page 511
ਰਿਸਿ ਸਾਜਿ ਪੁਰੰਦਰ ਸੈਨ ਚੜਿਯੋ; ਚਲਿ ਕੈ ਸਭ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਆਏ ॥
रिसि साजि पुरंदर सैन चड़ियो; चलि कै सभ स्याम के सामुहे आए ॥
ਘੋਰਤ ਮੇਘ ਲਸੈ ਚਪਲਾ; ਬਰਖਾ ਬਰਸੇ ਰਥ ਸਾਜ ਬਨਾਏ ॥
घोरत मेघ लसै चपला; बरखा बरसे रथ साज बनाए ॥
ਦ੍ਵਾਦਸ ਸੂਰ ਸਬੈ ਉਮਡੈ; ਬਸੁ ਰਾਵਨ ਸੇ ਜਿਨ ਹੂ ਬਿਚਲਾਏ ॥
द्वादस सूर सबै उमडै; बसु रावन से जिन हू बिचलाए ॥
ਭੇਦ ਲਹਿਯੋ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਚਲੇ; ਮਦ ਮਤਿ ਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਪੈ ਘੂਮਤ ਧਾਏ ॥੨੧੪੭॥
भेद लहियो नही नैकु चले; मद मति सु स्याम पै घूमत धाए ॥२१४७॥
ਆਵਤ ਹੀ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸਭ ਹੂ; ਜਦੁਬੀਰ ਕੈ ਊਪਰ ਸਿੰਧਰ ਪੇਲੇ ॥
आवत ही मिलि कै सभ हू; जदुबीर कै ऊपर सिंधर पेले ॥
ਪੰਖ ਸੁਮੇਰ ਚਲੇ ਕਰਿ ਕੈ; ਤਿਨ ਕੇ ਰਿਸ ਸੋ ਟੁਕ ਦਾਤ ਕੇ ਠੇਲੇ ॥
पंख सुमेर चले करि कै; तिन के रिस सो टुक दात के ठेले ॥
ਸੁੰਡ ਕਟੇ ਤਿਨ ਕੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ; ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਸੋ ਝਟਿ ਦੈ ਜਿਮ ਕੇਲੇ ॥
सुंड कटे तिन के ब्रिजनाथ; क्रिपानिधि सो झटि दै जिम केले ॥
ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੇ ਰਮਨੀਯ ਰਮਾਪਤਿ; ਫਾਗੁਨ ਅੰਤਿ ਬਸੰਤ ਸੇ ਖੇਲੇ ॥੨੧੪੮॥
स्रउन भरे रमनीय रमापति; फागुन अंति बसंत से खेले ॥२१४८॥
ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਬੈਰਨ ਸੋ; ਜਬ ਹੀ ਰਿਸ ਮਾਂਡਿ ਕੀਯੋ ਖਰਕਾ ॥
स्री ब्रिज नाइक बैरन सो; जब ही रिस मांडि कीयो खरका ॥
ਬਹੁ ਬੀਰ ਭਏ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਤਬੈ; ਜਬ ਨਾਦ ਪ੍ਰਚੰਡ ਸੁਨਿਯੋ ਹਰਿ ਕਾ ॥
बहु बीर भए बिनु प्रान तबै; जब नाद प्रचंड सुनियो हरि का ॥
ਜਦੁਬੀਰ ਫਿਰਾਵਤ ਭਯੋ ਗਹਿ ਕੈ; ਗਜ ਸੁੰਡਨ ਸੋ ਬਰ ਕੈ ਕਰ ਕਾ ॥
जदुबीर फिरावत भयो गहि कै; गज सुंडन सो बर कै कर का ॥
ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਯੌ; ਘਿਸੂਆ ਮਨੋ ਫੇਰਤ ਹੈ ਲਰਕਾ ॥੨੧੪੯॥
उपमा उपजी कबि के मन यौ; घिसूआ मनो फेरत है लरका ॥२१४९॥
ਜੀਵਤ ਸੋ ਨ ਦਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਨ; ਜੋਊ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਆਯੋ ॥
जीवत सो न दयो ग्रिह जान; जोऊ ब्रिजनाथ के सामुहे आयो ॥
ਜੀਤਿ ਸੁਰੇਸ ਦਿਵਾਕਰਿ ਦ੍ਵਾਦਸ; ਆਨੰਦ ਕੈ ਚਿਤਿ ਸੰਖ ਬਜਾਯੋ ॥
जीति सुरेस दिवाकरि द्वादस; आनंद कै चिति संख बजायो ॥
ਰੂਖ ! ਚਲੋ ਤੁਮ ਹੀ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹ; ਲੈ ਉਨ ਕੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥
रूख ! चलो तुम ही हमरे ग्रिह; लै उन को इह भांति सुनायो ॥
ਸੋ ਤਰੁ ਲੈ ਹਰਿ ਸੰਗ ਚਲੇ; ਸੁ ਕਬਿਤਨ ਭੀਤਰ ਸ੍ਯਾਮ ਬਨਾਯੋ ॥੨੧੫੦॥
सो तरु लै हरि संग चले; सु कबितन भीतर स्याम बनायो ॥२१५०॥
ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਰੁਕਮਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ; ਆਵਤ ਭੇ ਤਰੁ ਸੁੰਦਰ ਲੈ ਕੈ ॥
स्री ब्रिजनाथ रुकमन के ग्रिह; आवत भे तरु सुंदर लै कै ॥
ਲਾਲ ਲਗੇ ਜਿਨ ਧਾਮਨ ਕੋ; ਬ੍ਰਹਮਾ ਰਹੈ ਦੇਖਤ ਜਾਹਿ ਲੁਭੈ ਕੈ ॥
लाल लगे जिन धामन को; ब्रहमा रहै देखत जाहि लुभै कै ॥
ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੋਊ ਸ੍ਯਾਮ ਕਥਾ; ਜਦੁਬੀਰ ਕਹੀ ਤਿਨ ਕਉ ਸੁ ਸੁਨੈ ਕੈ ॥
तउन समै सोऊ स्याम कथा; जदुबीर कही तिन कउ सु सुनै कै ॥
ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਬਿਤਨ ਬੀਚ; ਕਹੀ, ਸੁਨਿਓ ਸਭ ਹੇਤੁ ਬਢੈ ਕੈ ॥੨੧੫੧॥
सो कबि स्याम कबितन बीच; कही, सुनिओ सभ हेतु बढै कै ॥२१५१॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਇੰਦ੍ਰ ਕੋ ਜੀਤ ਕਰ ਕਲਪ ਬ੍ਰਿਛ ਲਿਆਵਤ ਪਏ ॥
इति स्री दसम सिकंध पुराणे बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे इंद्र को जीत कर कलप ब्रिछ लिआवत पए ॥
ਰੁਕਮਿਨਿ ਸਾਥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੀ ਹਾਸੀ ਕਰਨ ਕਥਨੰ ॥
रुकमिनि साथ कान्ह जी हासी करन कथनं ॥
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥
ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕਹਿਓ ਤ੍ਰੀਅ ਸੋ; ਮੁਹਿ ਭੋਜਨ ਗੋਪਿਨ ਧਾਮਿ ਕਰਿਯੋ ॥
स्री ब्रिजनाथ कहिओ त्रीअ सो; मुहि भोजन गोपिन धामि करियो ॥
ਸੁਨਿ ਸੁੰਦਰਿ ! ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਹਮਰੋ; ਬਿਚੀਆ ਦਧਿ ਕੋ ਫੁਨਿ ਨਾਮ ਪਰਿਯੋ ॥
सुनि सुंदरि ! ता दिन ते हमरो; बिचीआ दधि को फुनि नाम परियो ॥
ਜਬ ਸੰਧ ਜਰਾ ਦਲੁ ਸਾਜ ਚੜਾਯੋ; ਭਜ ਗੇ ਤਬ ਨੈਕੁ ਨ ਧੀਰ ਧਰਿਯੋ ॥
जब संध जरा दलु साज चड़ायो; भज गे तब नैकु न धीर धरियो ॥
ਤਿਹ ਤੇ ਤੁਮਰੀ ਮਤਿ ਕੋ ਅਬ ਕਾ; ਕਹੀਐ? ਹਮ ਸਉ ਕਹਿ ਆਨਿ ਬਰਿਯੋ ॥੨੧੫੨॥
तिह ते तुमरी मति को अब का; कहीऐ? हम सउ कहि आनि बरियो ॥२१५२॥
|