ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 937 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਯਾਲਕੋਟ ਕੇ ਦੇਸ ਮੈ; ਸਾਲਬਾਹਨਾ ਰਾਵ ॥ सयालकोट के देस मै; सालबाहना राव ॥ ਖਟ ਦਰਸਨ ਕੌ ਮਾਨਈ; ਰਾਖਤ ਸਭ ਕੋ ਭਾਵ ॥੧॥ खट दरसन कौ मानई; राखत सभ को भाव ॥१॥ ਸ੍ਰੀ ਤ੍ਰਿਪਰਾਰਿ ਮਤੀ ਹੁਤੀ; ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕੌ ਨਾਮ ॥ स्री त्रिपरारि मती हुती; ता की त्रिय कौ नाम ॥ ਭਜੈ ਭਵਾਨੀ ਕੌ ਸਦਾ; ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਆਠੌ ਜਾਮ ॥੨॥ भजै भवानी कौ सदा; निसु दिन आठौ जाम ॥२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਯਹ ਜਬ ਭੇਦ ਬਿਕ੍ਰਮੈ ਪਾਯੋ ॥ यह जब भेद बिक्रमै पायो ॥ ਅਮਿਤ ਸੈਨ ਲੈ ਕੈ ਚੜਿ ਧਾਯੋ ॥ अमित सैन लै कै चड़ि धायो ॥ ਨੈਕੁ ਸਾਲਬਾਹਨ ਨਹਿ ਡਰਿਯੋ ॥ नैकु सालबाहन नहि डरियो ॥ ਜੋਰਿ ਸੂਰ ਸਨਮੁਖ ਹ੍ਵੈ ਲਰਿਯੋ ॥੩॥ जोरि सूर सनमुख ह्वै लरियो ॥३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਤਾ ਸੌ ਸ੍ਰੀ ਚੰਡਿਕਾ; ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਬਨਾਇ ॥ तब ता सौ स्री चंडिका; ऐसे कहियो बनाइ ॥ ਸੈਨ ਮ੍ਰਿਤਕਾ ਕੀ ਰਚੋ; ਤੁਮ, ਮੈ ਦੇਉ ਜਿਯਾਇ ॥੪॥ सैन म्रितका की रचो; तुम, मै देउ जियाइ ॥४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜੋ ਜਗ ਮਾਤ ਕਹਿਯੋ ਸੋ ਕੀਨੋ ॥ जो जग मात कहियो सो कीनो ॥ ਸੈਨ ਮ੍ਰਿਤਕਾ ਕੀ ਰਚਿ ਲੀਨੋ ॥ सैन म्रितका की रचि लीनो ॥ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸ੍ਰੀ ਚੰਡਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥ क्रिपा द्रिसटि स्री चंडि निहारे ॥ ਜਗੇ ਸੂਰ ਹਥਿਆਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥੫॥ जगे सूर हथिआर स्मभारे ॥५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮਾਟੀ ਤੇ ਮਰਦ ਊਪਜੇ; ਕਰਿ ਕੈ ਕ੍ਰੁਧ ਬਿਸੇਖ ॥ माटी ते मरद ऊपजे; करि कै क्रुध बिसेख ॥ ਹੈ ਗੈ ਰਥ ਪੈਦਲ ਘਨੇ; ਨ੍ਰਿਪ ਉਠਿ ਚਲੇ ਅਨੇਕ ॥੬॥ है गै रथ पैदल घने; न्रिप उठि चले अनेक ॥६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਗਹਿਰੇ ਨਾਦ ਨਗਰ ਮੈ ਬਾਜੇ ॥ गहिरे नाद नगर मै बाजे ॥ ਗਹਿ ਗਹਿ ਗੁਰਜ ਗਰਬਿਯਾ ਗਾਜੇ ॥ गहि गहि गुरज गरबिया गाजे ॥ ਟੂਕ ਟੂਕ ਭਾਖੈ ਜੋ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥ टूक टूक भाखै जो ह्वै है ॥ ਬਹੁਰੋ ਫੇਰਿ ਧਾਮ ਨਹਿ ਜੈ ਹੈ ॥੭॥ बहुरो फेरि धाम नहि जै है ॥७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਯਹੈ ਮੰਤ੍ਰ ਕਰਿ ਸੂਰਮਾ; ਪਰੇ ਸੈਨ ਮੈ ਆਇ ॥ यहै मंत्र करि सूरमा; परे सैन मै आइ ॥ ਜੋ ਬਿਕ੍ਰਮ ਕੋ ਦਲੁ ਹੁਤੋ; ਸੋ ਲੈ ਚਲੇ ਉਠਾਇ ॥੮॥ जो बिक्रम को दलु हुतो; सो लै चले उठाइ ॥८॥ ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਰਥੀ ਕੋਟਿ ਕੂਟੇ ਕਰੀ ਕ੍ਰੋਰਿ ਮਾਰੇ ॥ रथी कोटि कूटे करी क्रोरि मारे ॥ ਕਿਤੇ ਸਾਜ ਔ ਰਾਜ ਬਾਜੀ ਬਿਦਾਰੇ ॥ किते साज औ राज बाजी बिदारे ॥ ਘਨੇ ਘੂਮਿ ਜੋਧਾ ਤਿਸੀ ਭੂਮਿ ਜੂਝੇ ॥ घने घूमि जोधा तिसी भूमि जूझे ॥ ਕਹਾ ਲੌ ਗਨੌ ਮੈ ਨਹੀ ਜਾਤ ਬੂਝੇ ॥੯॥ कहा लौ गनौ मै नही जात बूझे ॥९॥ ਰੂਆਲ ਛੰਦ ॥ रूआल छंद ॥ ਅਮਿਤ ਸੈਨਾ ਲੈ ਚਲਿਯੋ; ਤਹ ਆਪੁ ਰਾਜਾ ਸੰਗ ॥ अमित सैना लै चलियो; तह आपु राजा संग ॥ ਜੋਰਿ ਕੋਰਿ ਸੁ ਬੀਰ ਮੰਤ੍ਰੀ; ਸਸਤ੍ਰ ਧਾਰਿ ਸੁਰੰਗਿ ॥ जोरि कोरि सु बीर मंत्री; ससत्र धारि सुरंगि ॥ ਸੂਲ ਸੈਥਿਨ ਕੇ ਲਗੇ; ਅਰੁ ਬੇਧਿ ਬਾਨਨ ਸਾਥ ॥ सूल सैथिन के लगे; अरु बेधि बानन साथ ॥ ਜੂਝਿ ਜੂਝਿ ਗਏ ਤਹਾ; ਰਨ ਭੂਮਿ ਮਧਿ ਪ੍ਰਮਾਥ ॥੧੦॥ जूझि जूझि गए तहा; रन भूमि मधि प्रमाथ ॥१०॥ ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਜਗੇ ਜੰਗ ਜੋਧਾ ਗਏ ਜੂਝਿ ਭਾਰੇ ॥ जगे जंग जोधा गए जूझि भारे ॥ ਕਿਤੇ ਭੂਮਿ ਘੂਮੈ ਸੁ ਮਨੋ ਮਤਵਾਰੇ ॥ किते भूमि घूमै सु मनो मतवारे ॥ ਕਿਤੇ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰਿ ਐਸੇ ਪੁਕਾਰੈ ॥ किते मार ही मारि ऐसे पुकारै ॥ ਕਿਤੇ ਸਸਤ੍ਰ ਛੋਰੈ ਤ੍ਰਿਯਾ ਭੇਖ ਧਾਰੈ ॥੧੧॥ किते ससत्र छोरै त्रिया भेख धारै ॥११॥ ਜਬੈ ਆਨਿ ਜੋਧਾ ਚਹੂੰ ਘਾਤ ਗਜੇ ॥ जबै आनि जोधा चहूं घात गजे ॥ ਮਹਾ ਸੰਖ ਔ ਦੁੰਦਭੀ ਨਾਦ ਵਜੇ ॥ महा संख औ दुंदभी नाद वजे ॥ ਪਰੀ ਜੌ ਅਭੀਤਾਨ ਕੀ ਭੀਰ ਭਾਰੀ ॥ परी जौ अभीतान की भीर भारी ॥ ਤਬੈ ਆਪੁ ਸ੍ਰੀ ਕਾਲਿਕਾ ਕਿਲਕਾਰੀ ॥੧੨॥ तबै आपु स्री कालिका किलकारी ॥१२॥ ਤਹਾ ਆਪੁ ਲੈ ਰੁਦ੍ਰ ਡੌਰੂ ਬਜਾਯੋ ॥ तहा आपु लै रुद्र डौरू बजायो ॥ ਚਤਰ ਸਾਠਿ ਮਿਲਿ ਜੋਗਨੀ ਗੀਤ ਗਾਯੋ ॥ चतर साठि मिलि जोगनी गीत गायो ॥ ਕਹੂੰ ਕੋਪਿ ਕੈ ਡਾਕਨੀ ਹਾਕ ਮਾਰੈ ॥ कहूं कोपि कै डाकनी हाक मारै ॥ ਕਹੂੰ ਭੂਤ ਔ ਪ੍ਰੇਤ ਨਾਗੇ ਬਿਹਾਰੈ ॥੧੩॥ कहूं भूत औ प्रेत नागे बिहारै ॥१३॥ ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥ तोमर छंद ॥ ਤਬ ਬਿਕ੍ਰਮੈ ਰਿਸਿ ਖਾਇ ॥ तब बिक्रमै रिसि खाइ ॥ ਭਟ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਬੁਲਾਇ ॥ भट भांति भांति बुलाइ ॥ ਚਿਤ ਮੈ ਅਧਿਕ ਹਠ ਠਾਨਿ ॥ चित मै अधिक हठ ठानि ॥ ਤਿਹ ਠਾਂ ਪਰਤ ਭੇ ਆਨਿ ॥੧੪॥ तिह ठां परत भे आनि ॥१४॥ ਅਤਿ ਤਹ ਸੁ ਜੋਧਾ ਆਨਿ ॥ अति तह सु जोधा आनि ॥ ਲਰਿ ਮਰਤ ਭੇ ਤਜਿ ਕਾਨਿ ॥ लरि मरत भे तजि कानि ॥ ਬਾਜੰਤ੍ਰ ਕੋਟਿ ਬਜਾਇ ॥ बाजंत्र कोटि बजाइ ॥ ਰਨ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਗਾਇ ॥੧੫॥ रन राग मारू गाइ ॥१५॥ |
Dasam Granth |